ROVÎYÊ XASÛK - Peyvên Felsefî û Cîrok
|
Tê
gotin kû:
Nerm
bûn ji hişk bûnê, av ji kevir, hezkirin ji zorê zeximtire, çêtire… Ji xwe
jîyan bê hezkirin nabe.
Dê
û bav, her tim dixwazin zarokên wan bi çîk bin, serkeftî bin. Lê gereke
mebesteke (Hedef) meriv jî hebe, wek: Doktorî, Mûhendizî, Parêzerî, Dozgerî û
wekî dinê...
Kû
her tim di deste we de pênûs, pirtûk, an jî kovar hebe, jîyana we jî, wê
gelek baş, pir xweş be. Hûnê nêzî mebesta xwe bin û serkeftinê bi dest bixin.
Bixwînin û binifsînin; xwandin pewîste. Hûn jî zanin, meriv bi xwandinê zane
dibe; ev dinya bi we zana wê gelek xweş be!
Delalno,
zarokê rojê, yên pêşerojê, pêşedemê, ayendê. De werin em bi hevre, bi wî dilê
weyî paqij, daxwazîyekê bikin:
"Em
hêvîdarim kû her însan, her milet bi bawerî û rengên xwe azad, wek hev bijî
li ser rûyê vê erdê!.."
"Ez
pir ji zaroka hezdikim. Kû bi zarokekî re têkilî, dostanî, hevaltîya
min hebe, ew hevalê mine, ne zaroke…"
|