Tünelin Ucundaki Işık

Keje dağların acı suyu şimdi karlı \nikimize bir akıyor ırmaklar, nihayetsiz ve kesin \ngöğün atlasını çözelim istiyorum damların üstünde \nelimizi yastık yaparak umutlarımıza \ntandır kokusu hayaliyle ilk bakışını bekliyoruz katır \ntırnaklarının dayanıklı \nçünkü başı dumanlı dağlar \nçünkü insan kentte başka dağda başka ağlar \nçünkü Keje dağlı seven yürek \ninandığına bile baş eğmeden bakar \nçünkü hayat hiçbir çağda emeğin ellerinden gayrisini tanımaz çünkü isyan kentte ve dağda bir haykırır \nsabrın penceresi kırıldı çocuklarımızın ölümü üstüne doğmaktan yoruldu güneş \ngeliyor mavi tulumlu öfkenin ayak sesleri \nbenim elimde taze bir menekşe \nsenin gözlerin Şilan Çiçeği \ndediğin gibi Keje: Parlıyor \n- Yelda Karataş